Monotonność, trudne decyzje, sztuczna paleta uczuć, niespokojne domysły... rzeczy które tak bardzo powodują nieufność nie mogą zawsze powodować tylko i wyłącznie smutek, bo przecież to dzięki nim a raczej dzięki naszej ciekawskiej naturze dowiadujemy się rzeczy dzięki którym możemy zasnąć, pomyśleć w końcu trzeźwo i poznać prawdę, która na pewno sprawi odrzucenie niepotrzebnych myśli, które droczą nas na każdym kroku na cokolwiek byśmy nie spojrzeli. Trzeba pamiętać, że przedawkowanie takich myśli i domysłów wiąże się z dużym problemem w naszej własnej osobie co prowadzi często do zamknięcia się. Jednak prawda jest taka, że nie da się wpłynąć na to wszystko, jeśli my sami nie będziemy chcieli się w tym odnaleźć i postawić w drogę, gdzie nie będziemy wracać a dojdziemy do gościa, który powie nam w prost, co jest tu na końcu - gdzie wnioski wyciągniemy sami.
Podważając poruszony temat, chciałbym wspomnieć o jednym ważnym elemencie który go jednoznacznie buduje i sprawia w jaki sposób powstaje i jak mocny jest na naszą własną duszę. Problem ludzkich zasobów wyobraźni, bo o nim mowa - można określić na dwa rodzaje. Ten pierwszy jest typem, który jest mocny, rozbudowany, sam sprawia że myśli, marzy, typuje, sugeruje... jednym słowem jest to bujna wyobraźnia, dzięki której jesteśmy ciągle narażeni na skojarzenia które mogą nas w pewnym rodzaju zniszczyć, a czemu? Prawdą jest, że bujna wyobraźnia jest czymś wspaniałym a osoby które tak ową mają są ludźmi także wspaniałymi (każdy jest wyjątkowy), ale czasem zbyt bujna wyobraźnia daje nam więcej do myślenia i więcej opcji podświadomego wyboru, gdzie mamy bardzo dużo możliwych dróg, nad którymi szczerze się zastanawiamy. Ta druga jak się pewnie domyślacie to wyobraźnia uboga, uboga w marzenia, uboga w uczucia i stosunek do poszczególnych aspektów życia. Jest niebezpieczna? Tak. Problematyczna? Nie całkiem. Istnieje jedna prosta pozytywna strona - nie mamy dużo dróg wyboru i co za tym idzie wybieramy szybko. Nie ma tutaj czasu rozwodzić się nad tym czy wybierzemy dobrze czy nie. To już inna prywatna sprawa, która zasługuje na osobne poruszenie.
Kiedyś na moim starym blogu byłem uzależniony od pozostawiania jakiegoś znacznego i własnego porównania, który rysuje się zawsze w mojej głowie a komuś przybliża temat. Mam i coś do tego. Nie są to często zrozumiałe myśli, ale bardzo takie lubię, lubię, gdy możecie spojrzeć w moją głowę i wywnioskować coś na swój własny sposób, gdzie wyrysujecie sobie mnie na swój indywidualny, stanowczy, porównawczy sposób...
"Będąc drzewem jesteś tylko drzewem, otoczenie sprawia jak bardzo się zmieniasz i jak wyglądasz, ale tylko Ty możesz wybrać drogę w głębi i zapuścić korzenie do miejsc do których chcesz i jak daleko się na to odważysz"
To chyba tyle, słowem koniec końców... uważajcie na swoje myśli, często płatają figle - starajcie się zrozumieć wszystko trzeźwo patrząc na drogę która nie świeci najmocniej ani pachnie najładniej a tę, która jest dla was otwarta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz